Virus haqda şeir və ya roman yazıla bilərmi?

Əlbəttə, yazıla bilər. Bir toxunuşla həyatımızın alt-üst ola biləcəyi barədə, epidemiyanın insan həyatına gətirdiyi əzablar haqda zatən indiyə qədər də çoxlu romanlar yazılıb. Əlbəttə, bizdə yox, dünyada...

Məsələn, Qabriel Qarsiya Markesin "Vəba zamanı məhəbbət" romanı, Deniel Kiz`in "Toxunuş" romanı, Yana Vaqner`in "Canlı adamlar" romanı, Stiven`Kinqin "Qarşıdurma" romanı məhz bu mövzulara həsr olunub.

Amma bu romanların arasında ən qüvvətlisi, ən dərin təsir gücünə malik olanı məhz fransız əsilli Əlcəzair yazıçı-filosofu Alber Kamyu`nun "Taun" əsəridir.

Başqa bir adı "Vəba" olan Kamyunun bu roman-pritçasında insanın varlığı, insan həyatının mahiyyəti üzə çıxır, açılır. Epidemiyanın əsarəti altına düşən insanlar seçim qarşısında qalmalı olurlar: mübarizə aparmalı, təslim olmalı, qaçmağa çalışmalı, yoxsa yenidən həyatın mənasını tapmalı və yaşamaq eşqini qazanmalı?!

Gördüyünüz kimi bu romanların hər birində olduqca dərin fəlsəfi-sosial məsələlər, məqamlar öz əksini tapıb.

Dünya ədəbiyyatında hətta pandemiya və epidemiyalara dair şeirlər, esselər də çoxdur.

Bəs bizim AMEA-nın alimləri və AYB-nin üzvü olan yazarlar, şairlər nə istəyir? Onlar da koronavirusa, karantinə dair insanı düşündürə, mənəvi inkişafa səbəb ola biləcək şeirlər, hekayələr, romanlar yazmağa hazırlaşırlar?

Niyə də yox?

Qoy yazsınlar.

Ancaq lağlağı şeirlər yox.

Layk yığmağa hesablanmış Fb statusları da yox!

P.S. Könül istərdi ki, bizim də bir Kamyumuz olsun.