Köçkünlük adlı acı da eyni…

Qənirə Paşayeva

/Millət vəkili/

Suriya sərhəddində türkmənlər üçün salınmış köçkün düşərgələrini gəzirik… Bir balaca gözəl qız qaça-qaça gəlib “siz kimsiniz” deyə soruşur. “Sizin Azərbaycandakı qohumlarınızdanam” deyirəm. “Hə, Azərbaycan eşitmişəm” deyib, qaça-qaça anasını çağırır. Gəl, Azərbaycandan qohumumuz gəlib…

Qəribə bir dövrdən keçir millətimiz. Hər yerdə acı, köçkünlük həyatı… Bayırbucağı, Türkməndağını qarış-qarış gəzmişəm. Hər zaman da özümü sanki Azərbaycanın bir bölgəsindəki kimi hiss etmişəm. Millət eyni, dil eyni, ləhcə tam eyni, ənənə eyni… Köçkünlük adlı acı da eyni… Allah köməkləri olsun. Onlar bizim qardaş-bacılarımızdır. Kimlərsə onları uzaqda görsə də bu, gerçəyi dəyişmir. Onlar bizim bir parçamızdır və yanlarında olmaq da borcumuzdur.

Suriya srhəddində türkmənlərin məskulaşdıqları köçkün düşərgəsində türkmən övladlarımız oyun oynayırdılar. “Sən də bizimlə oyna” dedilər. Oynadım…

Hələ çox kiçikdirlər. Fərqində deyillər bəzi şeylərin. Bir az böyüyəndən sonra böyük güclərin onların həyatı ilə necə bir oyun oynadıqlarını anlayınca çox üzüləcəklər… Mən isə onların gözlərindəki bu uşaqlıq xoşbəxtliyin itməsini heç istəmirəm… Heç…