AXCP və Müsavat “buğda yeyib cənnətdən çıxıblar”-MÜSAHİBƏ

14:44 30-06-2022 | icon 289 | Siyasət
AXCP və Müsavat “buğda yeyib cənnətdən çıxıblar”-MÜSAHİBƏ

 

44 günlük müharibədə qazandığımız Zəfər istər regionda, istərsə də ölkənin daxili-ictimai-siyasi-mədəni həyatında yeni yanaşmalar, yeni reallıqları ortaya çıxarıb. Dəyişən dünya düzənində Azərbaycanın bütün sferalarında məsələlərə yanaşması fərqlidir. Belə bir şəraitdə, Azərbaycanın siyasi müstəvisi, siyasi partiyaları bu reallığa nə dərəcədə adekvat cavab verə bilir? Yenilənən torpaqlarımız, yeni münasibətlərə şahidlik edirmi? Bu yaxınlarda siyasi partiyaların Zəngilana səfəri müstəvisində bir çox mətləblərə aydınlıq gətirildi.

 

Versus.az xəbər verir ki, bu istiqamətdə  müsahibə verən Azərbaycan Sosial-Demokrat Partiyasının sədri Araz Əlizadə maraqlı fikirlər söyləyib.

 

 - Araz müəlllim, bu günlərdə siyasi partiya sədrlərinin Zəngilana 4-cü səfəri baş tutdu...

 

- Bu, Prezident Admnistrasiyasının siyasi partiyalar və qanunvericilik hakimiyyəti ilə əlaqələr şöbəsinin işğaldan azad olunmuş ərazilərə təşkil etdiyi 4 cü səfərdir. Çox dəyərli təşəbbüsdür.

Bizim partiya həmişə milli barışıq tərəfdarı olub. İstəmişik ki, Azərbaycan xalqı bir-birinə dost, normal münasibət bəsləsin. Əfsuslar olsun, o zaman başqa müxalif qüvvə olan Xalq Cəbhəsi bunu qəbul etmirdi.  Onlar deyirdilər ki, kommunistlərlə millli barışıq ola bilməz. Zərdüşt Əlizadə 1991-ci ildə prezidentliyə namizəd olanda təklif etmişdi koalisiya hökuməti qurulsun. Xalq Cəbhəsində o zaman danışıqlarda iştirak edən şəxs Pənah Hüseyn  idi və o “Yox!” demişdi. Səbəbini soruşanda, bildirmişdi ki, əgər kommunistlərlə koalision hökumətin quruluşuna  getsək, özəlləşmə başlayanda kənarda qalacağıq.  Pənah Hüseyn deyirdi ki, özəlləşmə başlayanda “şir payı” götürməliyik. Düzdür, hakimiyyəti birillik götürdülər, sonra əllərindən bir iş gəlmədi deyə, təhvil verdilər. O zaman milli barışıq baş tutmadı.

İndi Prezident Admnistrasiyasının siyasi partiyalar və qanunvericilik hakimiyyəti ilə iş şöbəsi  həmin bu millli barışığı bir növ həyata keçirir. Partiyalar var idi ki, illərlə qeydiyyatdan keçmirdilər,  onların  hamısı qeydiyyatdan keçirildi. Partiyalara  qərargah veriblər və iş üçün şərait yaradıblar. Bu gün də azad olunmuş torpaqlara səfərlərin təşkili partiya sədrlərini bir-birinə yaxınaşdırır. Məsələn, partiya sədrləri var ki, bir-birlərini illərlə görmürdülər. İndi bir avtobusda gedirik, “salamməleyk” edirik, danışırıq, gülürük və sair.   Yəni bunun özü milli barışıq yolunda böyük bir addmdır.

Bu səfər zamanı Cəbrayıl rayonu ərazisində bizə ANAMA-nın fəaliyyətindən məlumat verdilər. Orada minaların partlayışını həyata keçirdilər. Həkəri çayının Zəngilandan keçən hissəsində çaya balıq buraxdıq. Sonra Ağalı kəndinə getdik.  Orada aparılan işlərlə tanış olduq. belə qeydlər edildi ki, gələcəkdə hər yerdə belə kəndlər tikiləcək və Qarabağın keçmiş köçkünləri, əhali o yerlərə köçürüləcək. Sonra Bəsitçay qoruğuna getdik, o yerlərdə bir daha erməni vandalizminin şahidi olduq.  Ona görə də hesab edirəm, bu çox səmərəli, lazımlı bir səfər idi.

 

- Qeyd etdiniz ki, o zamanlar bəzi müxalif qüvvələr bir araya gəlmək istəmirdilər və müqayisə aparmaqla bu gün hökumətin milli birliyin yaradılması ilə bağlı atdığı addımları önə çəkdiniz. Bəs, o zaman bir araya gəlməyən AXCP, heç olmasa, bu gün sizinlə bir araya gəlirmi, bu səfərdə sizinlə birlikdə oldularmı?

– AXCP və Müsavat belə səfərlərə gəlmir.  Onlar “buğda yeyib cənnətdən çıxıblar”. Onlar heç Qarabağ müharibəsini dəstəkləmək üçün 50 partiyanın imzaladığı sənədə də imza atmadılar. Düzdür, qələbədən sonra Prezidenti ayrıca təbrik elədilər. Onlar Mütəllibovun vaxtında olduğu kimi, “nə qədər pis olsa, bir o qədər yaxşıdır” fikri ilə yaşayırlar.

– Müsavat-AXCP  səfərə dəvət olunmuşdumu?

– Hamı səfərə dəvət olunmuşdu.  Amma bu prosesə qoşulmurlar və hətta o səfərə gedən müxalifəti öz aləmlərində  guya alçaltmaq üçün “avtobus müxalifəti” adlandırırlar.   “Avtobus müxalifəti”  xarici ölkələrdən dəstək alan bu müxalifətdən daha yüksəkdir.

– Hesab edirsiniz ki, həmin müxalifət xarici ölkələrdən dəstək alır?

 – Bəli, onlar o dəstəyi itirməmək üçün milli barışıq hərəkatına qoşulmurlar.

– Araz müəllim, Zəngilan səfərini, həm də iqtidar-müxalifət dialoqunda bir mühüm mərhələ hesab etmək olar. Bu səfər iqtidarla münasibətləri nə dərəcədə istiləşdirdi?

– İqtidar müxalifətə normal münasibətlər bəsləyir. Prezident Admnistrasiyasının məlum şöbəsinin işçiləri ilə çox isti münasibət var. Ona gərə də hesab edirəm ki, bu, gələcək əməkdaşlığın təzahürləridir.

– Siz özünüz Sosial-Demokrat Partiyası olaraq hansı partiyalarla əməkdaşlıq edirsiniz, ümumən partiyaların bir-birinə münasibəti necədir?

– Partiya sədrləri qarşılaşanda bir-biri ilə salamlaşırlar, söhbətləşirlər. Əməkdaşlıq əsasən bu səviyyədədir. Başqa heç nə...

– Adlarını çəkdiyiniz həmin partiyalar qeyd edirlər ki, iqtidar elə bir siyasət aparıb ki, müxalifət əl-qol tərpədə bilmir...

– Müxalifətə heç kəs mane olmur, əksinə, işləməyə şərait yaradırlar. İş ondadır ki, bir çox müxalifətin dediklərini iqtidar həyata keçirdir. Müxalifət deyirdi ki, “Qarabağ. İş. Çörək!” Artıq iqtidar Qarabağ problemini həll etdi, iş yerləri açılır və maaşlar  artır. Məsələn, mən deputat olanda iki dəfə məsələ qaldırmışdım ki, əlillərə 52 manat müavinət azdır. Cənab Prezident müavinətləri artırdı. Yəni iqtidar müxalifətin əlindən “kozırları” vurub-çıxarır. Müxalifətin iqtidarı tənqid etməyi ilə bir məsələ qalmır. Ona görə də müxalifət özü yol axtarsın ki, nə ilə insanları özünə cəlb eləsin.      

– Siyasi partiyalar təkcə problemləri həl etmək üçün deyil, həm də hakimiyyətə gəlmək üçün də mübarizə apardıqlarını deyirlər...

– Biz xalqın sosial-iqtisadi problemlərinin həllinə çalışırıq, hakimiyyətə gəlməyə yox. Biz 1991-ci ildə prezident seçkilərində iştirak edəndə deyirdik ki, əgər prezident sosial-demokrat olarsa, bu o demək deyil ki, təkcə sosial-demokratlar hakimiyyətə gələcək. Bütün peşəkarlar hakimiyyətə gələcəklər.

– Siyasi partiyaların ictimai şuralarda iştirakına necə baxırsınız? Eyni zamanda qeyd olunur ki, müxalifətin nümayəndələri yüksək vəzifələrdə olsunlar...

– İnsanlar qabiliyyətlərinə görə vəzifələrə təyin olunmalıdır, siyasi mənsubiyyətlərinə görə yox.  Müxalifət elə kadr hazırlasın ki, iqtidar bunu görsün və onu dəvət eləsin.

İctimai şuralara gəlincə, onların mənim üçün heç bir əhəmiyyəti yoxdur. İctimai şuralara girənlər də müəyyən məqsədlər güdürlər və o məqsədlər naminə də orda işlər gedir. Onlar da hakimiyyətə yaxın olmaq istəyirlər, hakimiyyətdən pay umurlar və sair. İndi təsəvvür edin ki, partiya sədrləri də gəlib orda iştirak edərsə nəyə nail olacaqlar...

– Zəngilandan şimalda yerləşən Laçın dəhlizi,  Zəngəzur dəhlizinin açılması, qapadılması məsələsi mübahisə yaradır. Ermənistan tərəfindən belə narahatlıq ifadə olunur ki, Azərbaycan yeni müharibəyə hazırlaşır və sair.

- Azərbaycan müharibəyə hazırlaşmır, Azərbaycan müharibəyə hazırdır. Biz 30 illik işğal dövründə güclü ordu yaratdıq. Sağ olsun Prezident, Ali Baş Komandan. Bu onun misilsiz xidmətdir. Ona görə də Azərbaycan müharibəyə həmişə hazırdır. Paşinyanın oyunu var. Hər dəfə ona sülh müqaviləsi bağlamaq üçün təzyiq edəndə, o öz müxalifətini özünə qarşı aktivləşdirir. Ondan sonra deyir ki, görürsünüz, müxalifət məni qoymur. Buna İranda deyirlər “zərgər davası”: iki zərgər dost xam müştəri görəndə dava salır. O müştəri də mal alanda deyir, gedim yoxlayım. Paşinyan “zərgər davası” salır. Ermənistanın müxalifəti də, iqtidarı da eynidir. Eyni yerdən də maliyyələşir: Rusiyadan və Qərbdən. Ona görə də ermənilər arasında  konfliktin olcağına inanmaq düzgün deyil. Onların hamısı “böyük ermənistan” xülyası ilə doğulublar. Anaları onlara süd vedəndə bunu onların qulağına oxuyub və onunla da yaşayırlar. Bu, xəstə millətdir. Onların abrını bir az SSRİ örtmüşdü, o da dağıldı getdi.

– Rusiyanın rolu nə ola bilər? Ermənistan Rusiyanın forpostudur və öhdəlikləri yerinə yetirməsi üçün Rusiyanın təsiri ola bilərmi, yaxud niyə yoxdur?

-Rusiyanın Ermənistana təsiri mümkündür, çünki bu ölkənin iqtisadiyyatı  Rusiyanın əlindədir. Ona görə də Rusiya Qərb ölkələrinin işləməsindən narahat deyil. Qərb ölkələri işləyib Paşinyanı hakimiyyətə gətirdilər. Paşinyan da baxdı ki, Rusiya Qərbdən yaxındır, ona görə də rusların ətəyindən əl çəkmir.

Ermənistanla Azərbaycan arasında sülh müqaviləsi Rusiyaya da lazımdır. Ona görə də bu sülh müqaviləsini bağladacaq. Bu sülh heç şübhəsiz ki, Azərbaycana da lazımdır, Türkiyəyə də, Qərbə də... Şarl Mişel Paşinyanı sülh müqaviləsini bağlamağa dəvət etdi. Odur ki, Ermənistan əlacsız qalıb bağlayacaq.

 

– O zaman Ermənistan tərəfdən verilən radikal bəyanatlar, etdiyi hiylələr nəyə yönəlib, nəyin vaxtını uzadırlar? Ermənistan Rusiya-Ukrayna müharibəsinin bitməsindən nəsə gözləyə bilərmi?

 

– Vaxt uzadır ki, birdən Qərbin mövqeyi dəyişdi, ya da Rusiyanın mövqeyi dəyişdi.

Rusiya-Ukrayna müharibəsinin nəticəsi artıq məlumdur; Rusiya qalib gəlib. Odur ki, onun nəticəsini gözləməyin mənası yoxdur.

 

– Müharibə bitməyibsə, Rusiya nədə qalib gəlib?

– Ukrayna məğlub olub. Rusiya müharibəni intensivləşdirmir. Rusiya müharibədə cəmi 18 faiz qüvvəsindən istifadə edib. Qərb Ukraynaya silah versə də, heç nə edə bilməyəcək.  Ukrayna rus ordusunun qarşısında tab gətirə bilməyəcək. Rusiya qarşısına qoyduğu məqsədlərə nail olacaq.

– Ekspertlər, siyasilər təhlillərində bildirirlər ki, Ukrayna bu müharibədə qalibdir...   

 – Həmin ekspertlər Rusiyanın əleyhinə yönəlik çıxışlar edirlər. Ümumiyyətlə, 20 Yanvar hadisəsindən sonra Azərbaycanda ruslara münasibət mənfidir və bu da təbii qarşılanmalıdır. Amma ekspert obyektiv olmalıdır. Məsələ budur ki, bütün dünya da kömək etsə, Ukraynanın Rusiyanın qarşısında durmağa təpəri yoxdur. Sizə bir misal çəkim: 1941-ci ildə Hitler SSRİ-yə hücum edəndə bütün Avropa Hitlerin tərəfində idi. Amma  qalib gələ bilmədi.

– O zaman SSRİ -də olan bütün respublikalar, xalq Rusiyanın yanında idi. İndi belə qeydlər var ki, situasiya fərqlidir...

– Rusiyanı buna məcbur etdilər. Xalq Putini necə dəstəkləmir ki, hazırda reytinqi 90 faizə qalxıb?!  Bir-iki pop müğənnisinin Putinin əleyhinə çıxması hələ rus xalqı deyil. Rus xalqı dəzgah arxasında duranlardır, kənd zəmilərində işləyənlərdir. Ruslarda qəribə bir xarakter var:  müharibə olanda tez birləşir.

– Biz bu müharibənin əleyhinəyik...

– Putin də bunun əleyhinədir. Fevralın 24-də müharibəni başlamazdan qabaq Zelenskiyyə dedi ki, ordunu geri çək. Zelenski intina etdi. Sonra məlum oldu ki, Zelenskinin təkcə Donbası, Donetski yox, Krıma da hücum etmək fikri var idi. Ona görə də 170 minlik ordunu bir yerə toplamışdı. Bu onu göstərir ki, Zelenski uzaqgörən deyil, başa düşmədi ki, 170 min ordu ilə ruslara qalib gəlmək mümkün deyil. Zelenskini də müharibəyə məcbur etdilər. Hər bir ölkə başçısı birinci növbədə öz ölkəsini düşünməlidir, qonşu ölkəni yox. Putin də bilir ki, ukraynalılar da ruslardır, onlar da qardaş millətdir.  Gördü ki, qardaş millətin rəhbərləri faşizim yolunu tutublar və gələcəkdə Rusiya dövlətinə qarşı zərbə üçün plasdarm olacaqlar. 2021-ci ildə Rusiya xəbərdarlıq etdi ki, ya Gürcüstanla Ukraynanın NATO-ya qəbulunu ləğv edirsiniz,  ya da biz hərbi-texniki tədbirlər görəcəyik. Qərb elə fikirləşdi ki, Putindir də, danışıb, susacaq.  Ona məlum idi ki, Amerika Avropa dövlətlərində öz nüvə silahlarını yerləşdirir. Əgər ABŞ Xarkovda NATO adı ilə raketlərini qoysaydı, hansı ki, onların Moskvaya qədər uçuşu 4 dəqiqədir, o zaman Moskva bu 4 dəqiqəyə özünü müdafiə edə bilməzdi. Ona görə də zərbə altında qalacağını düşünən Putin məcburən Ukraynanı vurdu.

 

– Bu mühribədə kimin məğlub olacağını silahlar dayanandan sonra ortaya qoyulan şərtlər, nəticələr göstərəcək. Bizim üçün bu müharibənin həm də regiona hansı təsirlərinin olacağı maraqlandırır...

 

– Müharibənin nəticələrinin bizim regiona heç bir təsiri olmayacaq. Kimsə deyirsə ki, Putin SSRİ-ni bərpa etmək istəyir, boş sözlərdir. Putinun öz sözü var: “SSRİ-nin dağılmasından təəssüflənməyənin ürəyi yoxdur,  bərpa  eləmək istəyənin başı...”. O, bu sözləri yəqin ki, özü üçün demir.

 

– Rusiya başqa bir formatda keçmiş sovet sosialist respublikaları ilə əməkdaşlıq edib, onlara nəzarət etmək istəyini də əldən vermək istəməyəcək...

 

– Hər bir dövlət çalışır ki, onun ətrafında dostları çox olsun. Mən dəfələrlə demişəm ki, bu gün Azərbaycan özünə “böyük qardaş” axtarmır. Azərbaycan bərabərhüquqlu dost axtarır. Rusiya da çalışır, keçmiş sovet respublikaları onun dostu olsun. Başqa niyyətlər varsa, siyasi səhnədə məğlub olcaq.

 

– Bu gün Azərbaycan sərhədləri daxilində Rusiyanın sülhməramlıları xidmət edir. Rusiyanın imza atdığı üçtərəfli sənədə görə erməni silahlıları Qarabağdan çıxarılmalı idi, sərhədlər müəyyənləşməli, kommunikasiyalar açılmalı, Zəngəzur dəhlizi açılmalı idi. Bu istiqamətdə Rusiyanın sərgilədiyi mövqe nə dərəcədə qanedicidir?

– Rusiyan sülhməramlıları hələ ki, öz vəzifələrini normal icra etmirlər. Bu da sülhməramlılara rəhbərlik edən şəxslərin fəaliyyətindən asılıdır. İş ondadır ki, rus sülhməramlılarında dinpərəstlik var.   Düşünürlər ki, ermənilər də xristiandırlar və onlara qarşı daha loyal olmalıdırlar. Əslində, Azərbaycan tələb etməlidir ki, ruslar separatçı Arutunyanı həbs edib bizə təhvil versin. Azərbaycan bunu tələb etmir. Rusiya rəhbərliyi ilə görüşdə bu tələb qoyulmalıdır.  Dəfələrlə sülhməramlıların fəaliyyəti ilə bağlı iradlar bildirilib, tələblər irəli sürülüb. Bunun rəsmi səviyyədə Putinə deyilməsi barədə xəbərlərdə heç nə görməmişəm. (hafta.az)

Xəbər lenti

InvestAZ

Ən çox oxunan xəbərlər

Əfəndilər, Yardımlı da Azərbaycandır

Röyanın Moskva konserti təxirə salındı - SƏBƏB?

Moskvadakı dəhşətli terrorda ölənlərin sayı 150-yə çatıb

Rusiyada teraktda yaralananların durumu açıqlanıb

Ayılar üçün maraqlı əyləncə

Artritə səbəb olan 5 mühüm SƏHV

İdmançımız Almaniyada keçirilən turnirdə ikinci qızıl medalını qazanıb

Tarixçidən maraqlı faktlar

Gündə 1 dəqiqə cəfəri çeynəyin

Şəfalı olduğu düşünülən bu bitkilər böyrəkləri çürüdür

Ən sürətli qol

Gimnastlarımız Dünya Kubokunda finala yüksəliblər

İtlər hətta simvolları da anlayırlar

Dəri problemlərindən mərciməklə xilas olun

Bu iki ədviyyatı birgə istifadə edin