Zorakılığın qurbanları da, zorakılığı tətbiq edən də ictimi şəxslərdir

MEHRİBAN ZEYNALOVA

Bir gənc qızın zorakılığa qarşı səsini qaldırması, bütün cəmiyyətin zorakılığa münasibətini aşkarladı. Məlum oldu ki, qadına qarşı zorakılıqla mübarizə “şüar” olaraq qalır...

Biz köhnə sterotiplərin zəncirləri ilə özümüzü o qədər buxovlamışıq ki, o qızı müdafiə etmək, yardım, dəstək vermək əvəzinə səsini öz səsimizlə batırıb, onu cinayətkar çıxarmaq dərəcəsinə yüksəlmişik.

Şiddətin ağrısını şiddətlə ovuduruqmu? Budurmu bizim yüksək prinsiplərimiz, qanunun aliliyi, insan haqları devizimiz? Budurmu bizim cəmiyyəti sivil və fərqli etmək istəyimiz?

İki gündür müşahidə etdiklərim əsas verir ki, digər qadınlarla bağlı zorakılıq hadisələrinə qarşı çıxanlar bu gün zorakılığı müdafiə edir, onu dəstəkləyir. “Ev içi”, “başqasının ailəsinə müdaxilə”, “şəxsi həyatın toxunulmazlığı” kimi ifadələr zorakılığıa bəraət verən sterotiplərdir, miflərdir. Məişət zorakılığı “ev bizim sirr bizim” komediyası deyil. Bu, insan və qadın haqlarının kobud pozulmasıdır. Şəxsiyyətə qarşı cinayətdir. Zorakılıq sirr deyil, cinayətdir. Onu sirr kimi ört basdır etməklə cinayətin iştirakçısına çevrilməkmi istyərisiniz?

Baş verən hadisə sıradan bir zorakılıq hadisəsi deyil, ictimai və sosial yüklüdür. Çünki zorakılığın qurbanları da, zorakılığı tətbiq edən də ictimi şəxslərdir.

Çox ciddi mesaj dayanır bu zorakılığın aktının arxasında. Zorakılığa susqunluq, zorakılığa dəstək, zorakılığın təbliği.

Mən zorkaılığı rədd edirəm! Onun bəraəti yoxdur! Susmaq, təbliğ etmək, müdafiə etmək cinayətdir! Mən bu cinayətdə iştirak etmək istəmirəm!